Benjie

“mahal mo na ba ako?”


yan ang walang sawang tanong ng phonepal/textmate kong si benjie

dahil sa pagkainip, isang gabi ay naghanap ako ng makakausap gamit ang globechat. 2.50/txt yun, mabigat sa bulsa kung kaya naghanap ako ng number ang username para diretso text nga. sa sampung tinext ko, iisa lang ang nagreply. yun nga ay si benjie o benj kung aking tawagin

sa panahong iyon ay nasa bitter stage pa ako dahil sa ex ko na 1st bf ko. sa panahong iyon ay nasa vengeance state ako, kung saang naghihiganti ako sa lahat ng miyembro ng 3rd sex na nagkakagusto sa’kin, pinaiibig at iniiwan ko silang luhaan, tulad ng ginawa ni paul sa’kin.

naging madalas na magka-text kami ni benj, hanggang sa lagi na siyang tumatawag. sinabi niyang gusto niya ako na siya namang gusto kong mangyari dahil sa nais ko rin siyang maging “biktima”.

maaalalahanin si benj, mabait at lagi akong pinapayuhan tungkol sa buhay, mga katangiang gusto ko sa kaniya.

sa tuwing magkausap kami sa phone, hindi puwedeng hindi mauwi iyon sa SOP at sa tuwing matatapos kaming magparaos ay lagi niyang sinasabing mahal niya ako na ’di ko naman matugunan. alam niya ang dahilan. alam niyang si paul pa rin ang nasa puso ko

pero matiyaga siyang naghintay

matiyaga siyang humahawak sa sinbi kong susubukan ko siyang mahaling

kahit pa wala akong planong mahulog sa kaniya

dumating ang araw na nagkaron na ako ng trabaho sa isang kilalang kumpanya sa makati.

tinawagan niya ako upang magkita kami na pinaunlakan ko naman

naghintay ako sa isa sa mga baitang ng hagdan ng megamall

hindi nagtagal ay dumating na siya

chubby, moreno, matangkad, halatang pagod at puyat. kakalabas lang sa trabaho.

ngumiti siya

sinuklian ko siya ng pilit na ngiti

inaya niya akong kumain pero tumanggi ako, bagkus ay inaya ko siyang makipagtalik na malugod naman niyang pinaunlakan

sa isang apartel sa cubao ako dinala ni benj

pinauna niya ako sa loob

tinitignan ako ng mga receptionist na dahilan upang makaramdam ako ng hiya

ibinaba ko nalang ang suot kong cap ay yumuko upang kahit papaano ay matakpan ang mukha ko

pumasok si benj at dumeretso sa may receptionist

di ko maintindihan ang pinag-uusapan nila, pero tinawag nila ako upang magpakita ng ID

nag-alangan ako, pero binigay ko pa din ang ID ko tapos ay pinapirma ako

sumakay kami ng elevator

dumeretso sa kuwartong nirentahan

habang naglalakad ay pakiramdam ko’y tinitignan ako ng lahat

napayuko ako, tila nagsisisi

subalit ako’y may paninindigan

binale-wala ang hiya at pumasok na sa kuwarto

pagpasok ay naupo ako sa kama, binuksan ang tv

naupo si benj sa tabi ko’t ngumiti

“i love you” malambing niyang wika na tinugunan ko ng

“salamat”

inaya niya akong maligo

para akong sanggol na maingat niyang pinapaliguan

bawat haplos, wala akong maramdamang malisya

bawat haplos dama ko ang init ng palad niyang nagpapakalma sa pagkatao ko

tila ba sa mga sandaling iyon ay maiiyak ako

how i longed to feel a loving touch

at sa isang halik

isang mainit na halik na puno ng damdamin

i felt loved

i felt total bliss

mahal nga niya ako

yan ang tumatakbo sa isip ko sa mga sandaling iyon

natapos kaming maligo, nahigang magkatabi sa kama

he cuddled me sabay bulong, “sana mahalin mo na ako”

those words hit me

like arrows that broke through the walls i built around my heart

tinignan ko siya sa mata

those indian eyes of him

they seem as if they’re pleading

then i kissed him

it all started with that kiss

the great wall was ruined

the bleeding heart was exposed

i felt fear, takot na mauwi na naman ito sa pagkasawi

but that fear suddenly disappeared when i saw tears runnung down his cheek

i made him happy

that kiss started it

the room was filled with moans of passin, desire, love

that kiss ignited the flame

the flame that burned for the both of us

benj gave all of him to me

and i took all of him for myself

the vengeful blaze was extinguished

the flame of hope for a new love replaced it

the heat was so intense, yet everything has to end

matapos ng tatlong oras na hiram, lumabas kami sa gusaling iyon

inaya niya akong kumain na tatanggihan ko sana subalit sinabi niyang first date daw namin iyon, panget naman daw kung di man lang kami kakain kung kaya pumayag na ako

kuwentuhan, tawanan

may nararamdaman akong kaunting hiya sa kaniya dahil na rin sa nauna pa ang pagtatalik sa pag-uusap

pero sa mga oras na iyon, masaya ako

hindi dhil sa may naikama ako

hindi dahil sa libreng pagkain

kundi dahil sa mga oras na iyon, alam kong nakawala na ako sa tanikala ng nakaraan. handa na ako para sa kasalukuyat at hinaharap, kasama si benj na siyang tumunaw sa lahat ng galit ko

sumakay kami ng bus, magkatabi’t mgkahawak ang mga kamay

nagsalita ako

mga katagang alam kong matagal na niyang hinihintay, mahigit isang taon

mga katagang galing sa kaibuturan ko na wala man sa plano ay naramdaman ko

“mahal na kita, benj”

subalit wala siyang tugon

paglingon ko sa kaniya’y tulog na pala siya

natawa ako

kawawa naman, pagod at puyat, pinagod ko pa :))

hinayaan ko siyang magpahinga

minamasdan siya sa kaniyang pagtulog

napangiti ako

ginising ko siya nang nasa crossing na ang bus

papasok siya sa trabaho habang ako naman ay uuwi sa dorm

naghiwalay kami nang gabing iyon na hindi ko man lang nasasabi sa kaniya ang nararamdaman ko

di bale, magkitita pa naman kami sa susunod na linggo, naipangako ko sa kaniya iyon

kinabukasan, papasok na ako sa training ko sa bago kong trabaho. nagtext ako kay benj.

hindi ko alam na may rally pala sa ayala ave

napakahirap ang sumakay, mas mahirap ang babaan dahil sa traffic. nang mag-vibrate ang phone ko’y di ko muna pinansin, mamaya nalang ako magbabasa ng text sa office

nagpasya akong maglakad

bumungad sa akin ang napakaraming tao, pero kailangan kong suungin ang daang ito dahil bago pa lang ako dito’t takot akong tumahak ng ibang landas, takot akong maligaw.

tulak, siko, patid, yan ang mga naranasan ko sa dami ng tao, pero binale-wala ko dahil nagmamadali ako. batid kong male-late na ako.

paglabas ko sa dagat ng taong nagra-rally, kinapa ko ang cellphone ko sa bulsa upang tignan sana ang oras

laking pagkadismaya ko, wala na ang phone ko :(

nalungkot ako hindi dahil sa nawalan ako ng phone, nalulungkot ako dahil sa sim card

duon sa sim card na yun naka-save ang number ni benj eh

wala namang friendster si benj, lalung walang facebook

paano ko siya mako-contact?

naisip ko agad ang company nila, dadaanan ko mamaya baka makita ko siya

araw-araw sa loob ng apat na buwan akong dumadaan sa company nila sa shaw, subalit ni anino ni benj hindi ko matagpuan

pero hindi ako basta sumuko

hanggang sa naglakas-loob na akong magtanong sa mga empleyado

suwerte naman at may nakakakilala sa kaniya sa mga natanungan ko

subalit laking pagkadismaya ko sa nalaman

nag-resign na daw siya mag-aapat na buwan na ang nakakaraan dahil sa depression. nagpasya daw siyang mag-abrod para makalimot.

alam ko, ako ang dahilan. akala siguro niya pinagtaguan ko na siya. akala siguro niya pinaglaruan ko lang siya. akala siguro niya'y pinaasa ko lang siya :(

bakit ba kasi nakalimutan kong sabihing yun nung gabi bago kami naghiwalay? ngayon ay huli na ang lahat.

nanghihinayang ako sa pagkakataong nasa kamay ko na pero hinayaan ko pa itong umalpas.